Manu De Mey
Zoektocht in Stilte
Galeriepresentatie – Galerie DNK

Sinds zijn artistieke ontwaken op het Burning Man festival in 2017 heeft Manu De Mey een opmerkelijke evolutie doorgemaakt. Wat begon als een persoonlijke zoektocht, groeide uit tot een intens en herkenbaar beeldend oeuvre dat vandaag stevig verankerd is in de hedendaagse figuratieve kunst. Vanuit zijn atelier in Antwerpen ontwikkelt De Mey een beeldtaal die tegelijk intiem en universeel is, met de mens als centraal onderwerp – vaak gevangen in een staat van verstilling, melancholie en introspectie.

De Mey richt zich in het bijzonder op portretkunst, niet als loutere representatie van een individu, maar als medium om existentiële thema’s te verkennen: stilte, eenzaamheid, verlangen, vergankelijkheid. Zijn figuren – ingetogen, dromend, soms op het randje van verdwijnen – lijken zich te bevinden in een innerlijke wereld waar tijd en ruimte zijn stilgevallen. Ze kijken weg, sluiten hun ogen, of houden de toeschouwer juist vast in een blik die vragen stelt zonder ze te beantwoorden. Elk werk is een uitnodiging tot vertraging, tot kijken voorbij het oppervlak.

Wat De Mey’s werk zo herkenbaar maakt, is zijn gevoel voor subtiliteit. Hij vermijdt grote gebaren of expressieve uitspattingen. In plaats daarvan kiest hij voor nuance: zachte lijnen, een ingehouden kleurpalet, en een sobere compositie die ruimte laat voor interpretatie. Deze terughoudendheid verleent zijn beelden een poëtische kracht. De spanning zit in wat niet gezegd wordt, in wat tussen de lijnen door voelbaar is.

De technische beheersing waarmee De Mey werkt, is onmiskenbaar. Zijn tekeningen en schilderijen getuigen van een diepgaande kennis van het menselijk gelaat en lichaam, maar ook van een fijngevoeligheid voor sfeer en toon. Het ambachtelijke aspect van zijn werk staat ten dienste van de emotionele lading. Elk detail – van de stand van een hand tot de richting van een schaduw – draagt bij aan de psychologische diepte van het portret. Tegelijk is er steeds een zekere openheid: zijn figuren zijn geen specifieke personen, maar dragers van een gevoel, een stemming, een gedachte.

Inspiratie haalt De Mey uit de klassieke schilderkunst, maar ook uit fotografie, film en literatuur. Zijn werk balanceert op de grens tussen verschillende disciplines: het heeft iets cinematografisch in de manier waarop licht en kadrering worden ingezet, en iets literairs in de onderhuidse verhalen die schuilgaan achter elk gezicht. Toch blijft zijn beeldtaal resoluut persoonlijk. De Mey schildert vanuit een innerlijke noodzaak, niet om antwoorden te geven, maar om ruimte te creëren voor vragen.

In deze tentoonstelling bij Galerie DNK wordt een selectie getoond van recent werk waarin de artistieke maturiteit van Manu De Mey duidelijk tot uiting komt. Elk werk fungeert als een stille getuige van een innerlijke beleving, als een moment van kwetsbaarheid dat met zorg en toewijding werd vastgelegd. Samen vormen de werken een verstild universum dat de toeschouwer uitnodigt om te vertragen, om te kijken, en misschien ook om iets in zichzelf te herkennen.

Manu De Mey tekent en schildert geen portretten van mensen, maar portretten over mens-zijn. Zijn werk stelt geen diagnose, maar opent een ruimte voor reflectie. In een tijd waarin snelheid en oppervlakkigheid vaak de boventoon voeren, biedt zijn oeuvre een tegengewicht: een zoektocht naar betekenis, naar verbinding, naar stilte.

Galerie DNK positioneert zich als een ruimte voor tijdloze, hedendaagse kunst met diepgang en karakter. Met deze solotentoonstelling van Manu De Mey bevestigt de galerie haar inzet voor kunstenaars die niet alleen technisch uitblinken, maar ook durven raken. In de ontmoeting tussen kunstenaar, werk en publiek wordt betekenis geboren — precies waar Galerie DNK voor staat.